zaNIEczyszczenia

Wszelkie informacje o kryzysie ekologicznym

zaNIEczyszczenia

Walka z zanieczyszczeniami plastikiem

NA ŚWIECIE ISTNIEJE WIELE ORGANIZACJI PRZECIWDZIAŁAJĄCYCH SZCZEGÓLNIE PLASTIKOWYM ZANIECZYSZCZENIOM ŚRODOWISK NATURALNYCH ZWIERZĄT

Organizacje międzynarodowe od długiego czasu dostrzegają istniejący problem. Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS), przyjęta na początku lat osiemdziesiątych XX wieku, zakładała podjęcie globalnych wysiłków na rzecz ochrony środowiska morskiego.

Jednym z ważnych tzw. Celów Zrównoważonego Rozwoju 2030, przyjętych przez wszystkie 193 kraje członkowskie ONZ, jest ochrona mórz i oceanów przed plastikową inwazją. W ciągu kilku lat planuje się znaczne zmniejszenie poziomu zanieczyszczenia oraz objęcie ochroną blisko 10 proc. wybrzeży i obszarów morskich na Ziemi.

Służyć ma temu stopniowe wyeliminowanie używania jednorazowych opakowań foliowych i promocja ekologicznego rybołówstwa. Zanieczyszczenia oceanów stale monitoruje Program Środowiskowy ONZ (UNEP). Podczas konferencji ONZ na temat oceanów, która odbyła się w czerwcu 2017 roku w Nowym Jorku, zapowiedziano dalsze, intensywne działania w tym obszarze.

Unia Europejska przed dekadą przyjęła ramową konwencję w sprawie strategii morskiej, zakładającą wsparcie dla recyklingu tworzyw sztucznych i stałego oczyszczania linii brzegowej z ton śmieci(niektóre kraje UE przeznaczają na ten cel kilkadziesiąt mln euro rocznie). Przyjęto również dyrektywy ograniczające zanieczyszczenia, które generują statki oraz porty.

Na zanieczyszczenie oceanów plastikiem wielokrotnie zwracał uwagę papież Franciszek. Często powtarza, iż morza przypominają nam o przymierzu między ludzkością a środowiskiem. „Któż przekształcił cudowny świat mórz w podwodne cmentarze, pozbawione koloru i życia?” – zapytał z wyrzutem w encyklice „Laudato si” (pkt. 41). Z kolei prawosławny patriarcha Konstantynopola Bartłomiej od lat organizuje międzynarodowe konferencje pod nazwą „Zielone sympozja na wodzie”, zajmujące się problemem zanieczyszczenia wszechoceanu.

90 organizacji, w tym ChemTrust, EEB, HEAL, Zero Waste i wiele innych zamierza wypracować przyszłość wolną od zanieczyszczeń z tworzyw sztucznych. Określiły one wspólną wizję i 10 zasad, jakimi będą się kierować przy realizacji celu.

Konieczny skoordynowany wysiłek

Organizacje pozarządowe podkreślają, że jeśli nie zmienimy podejścia, w oceanach będzie w 2050 roku więcej plastiku niż ryb, co nie tylko zagraża morskiej różnorodności biologicznej, ale też zdrowiu ludzi. Rządy ani przemysł nie wprowadziły dotąd żadnych zmian systemowych koniecznych do rozwiązania problemu. Tymczasem powstawaniu odpadów tworzyw sztucznych nie uda się zapobiec bez udziału decydentów mających wpływ na cały cykl życia produktów, począwszy od wydobycia ropy, poprzez projektowanie produktów, a skończywszy na ich ostatecznym zużyciu. Jest oczywiste, że bez dużego i skoordynowanego wysiłku i impulsu ze strony decydentów, biznes będzie nadal korzystał bez opamiętania z plastiku, a problem odpadów tego rodzaju będzie się nasilał - czytamy.

Organizacje pozarządowe wskazują dodatkowo, że rządy państw i koncerny w Europie muszą zmierzyć się ze swoją odpowiedzialnością za napędzanie nieodpowiedzialnego korzystania z tworzyw sztucznych oraz za powstałe w związku z tym szkody w środowisku. Jak podkreślają, skutki tych działań uderzają zwłaszcza w najsłabsze regiony świata.

Dane na podstawie: algalita.org, unenvironment.org, komointernational.org

źródła: https://pl.aleteia.org/2018/05/05/morza-i-oceany-pelne-plastiku-jak-podwodny-swiat-zamieniamy-w-podwodny-cmentarz/

https://www.teraz-srodowisko.pl/aktualnosci/Globalny-ruch-na-rzecz-wyeliminowania-plastikowych-odpadow-2558.html

Walka z zanieczyszczeniami gleby (m.in. metalami ciężkimi)

Ochrona gleb. Zasadnicze działanie mające na celu ochronę gleb sprowadza się do przeciwdziałania erozji gleb, do utrzymania w nich właściwych stosunków wodnych oraz zahamowania przenikania do gleb zanieczyszczeń. Podstawowym warunkiem osiągnięcia Chodzi o to by pracochłonne, energochłonne zabiegi zastąpić naturalną samoregulacją biologiczną. Zadrzewienia śródpolne zwiększają Wilgotność powietrza, a tym samym zmniejszają Parowanie z gleb. Wpływają regulująco na temperaturę, regulują stosunki wodne w glebie. Przy gruntach nachylonych zmniejszają Spływ powierzchniowy i przeciwdziałają erozji wodnej. Stanowiąc zaporę dla wiatrów, zmniejszają ich siłę a tym samym erozję wietrzną. Zadrzewienia stanowią szczególną ochronę dla gleb górskich. Znana powszechnie jest ich Rola w zapobieganiu powodziom, a tym samym- szybkiej erozji wodnej gleb. Tam gdzie stoki gór i wzniesień są pokryte polami, konieczne jest stosowanie odpowiednie orki, wzdłuż warstwic, co zapobiega obsuwaniu się warstwy gleby i zmniejsza Spływ wody. Przy bardziej stromych zboczach stosuje się zapory w postaci specjalnych podmurówek lub leżących kłód. Jeżeli zbocza są wykorzystywane jako pastwiska, konieczne jest ograniczenie wypasu zwierząt do rozmiarów nie zagrażających wydeptywaniem gleb. pozytywnych rezultatów w tych działaniach jest znaczne zwiększenie zadrzewień śródpolnych i naturalnych zbiorników retencyjnych. 

 Walka z zanieczyszczeniami. Walka z zanieczyszczeniami przemysłowymi i komunikacyjnymi gleb jest uzależniona od ogólnego zmniejszenia tych zanieczyszczeń w atmosferze i w wodach powierzchniowych. Część gazów spalinowych wzdłuż tras komunikacyjnych mogą skutecznie zatrzymać zadrzewienia i żywopłoty. Podobnie przed zanieczyszczeniami przemysłowymi pól pewną osłonę stanowią zadrzewienia śródpolne. Ochrona gleb jest uzależniona od ogólnego planu zagospodarowania kraju i od rozmiarów rozwoju przemysłu. Osobnym zagadnieniem są zanieczyszczenia gleb spowodowane przez samo Rolnictwo, a więc przez duże fermy hodowlane, przez środki ochrony roślin i nawozy sztuczne.

źródło: https://sciaga.pl/tekst/93489-94-zapobieganie_zanieczyszczenia_gleby

Walka z zanieczyszczeniami powietrza

 

W celu zapewnienia ochrony powietrza powinno się redukować rozmiary już zaistniałej emisji zanieczyszczeń i racjonalnie modyfikować technologie produkcji, wytwarzające szczególnie uciążliwe zanieczyszczenia. Aby działania te były skuteczne trzeba przede wszystkim szczegółowo rozpoznać rodzaje i własności powstających zanieczyszczeń oraz miejsca i warunki wprowadzania ich do atmosfery. To pozwoli nam ocenić stan i stopień zanieczyszczenia oraz związane
z nim zagrożenie, a dzięki temu zakres i sposób działania.

Ochrona powietrza może być realizowana przez podejmowanie działań takich jak:

  • Instalowanie wydajnych filtrów kominowych. Nawet w przypadku starszych technologii urządzenia takie zatrzymują znaczną część zanieczyszczeń, w przypadku nowszych technologii filtry zazwyczaj są montowane seryjnie.

  • Wdrażanie nowych, czystszych technologii przemysłowych. W praktyce nowsze technologie są czystsze (mniejsza emisja gazów/pyłów) oraz mniej energochłonne. Cześć szkodliwych substancji stosowanych  w przemyśle zastępowana jest przez inne, bezpieczniejsze (np. zamienniki freonów).

  • Modyfikacji istniejących technologii i większa hermetyzacja produkcji. W praktyce oznacza to np. odsiarczanie węgla przed jego spaleniem, czy też dbałość o odizolowanie produkcji od środowiska. W przypadku ogrzewania domów korzystna jest zmiana paliwa na mniej emisyjne (np. gaz ziemny zamiast węgla) oraz ocieplanie budynków.

  • Inwestowanie w ekologiczne środki transportu i modyfikacja już istniejących. Oznacza to nowsze nieemisyjne, lub nisko emisyjne samochody wyposażone w lepsze katalizatory, modyfikowane paliwa (np. bezołowiowe), rozbudowę transportu elektrycznego (np. szynobusy, trolejbusy). Ważna jest także promocja transportu rowerowego, czy wodnego oraz wdrażanie nowych technologii w transporcie lotniczym.

  • Budowanie izolacyjnych pasów zieleni wokół zakładów przemysłowych. Zieleń zatrzymuje pewną ilość zanieczyszczeń gazowych, szczególnie pyłów.

  • Wprowadzanie odnawialnych źródeł energii m.in takich jak:
    a) energia słoneczna (kolektory, panele słoneczne )
    b) energia wodna (elektronie wodne, pływowe)
    c) energia wiatrowa (turbiny wiatrowe)
  • Eliminowaniu ciężkiego transportu w miastach ( budowa obwodnic );
  • Ograniczanie ruchu samochodowego i przestawanie komunikacji na pojazdy elektryczne.
  • Tworzenie stref dla pieszych w centrach miast i osiedli.
  • Korzystanie z miejskiej komunikacji lub roweru.